کد مطلب:154006 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:135

اسلم بن عمرو غلام ترکی
اسلم بن عمرو غلام امام حسین (ع) است كه پدرش ترك زبان بود این غلام نویسنده و اهل قلم بود و نوشته اند كه وقتی قدم به میدان كارزار نهاد این رجز را می خواند:



1- البحر من طعنی و ضربی یصطلی

و الجو من سهمی و نبلی یمتلی



2- اذا حسامی و یمینی ینجلی

ینشق قلب الحاسد المبجلی



1- «دریا از ضربات شمشیر و نیزه ام متلاطم و فضا از تیر و پیكانم پر می شود.»

2- «هنگامی كه دست و شمشیرم به حركت درآید قلب حسود از ترس می شكافد».

به سپاه كفر حمله كرد و عده زیادی را به جهنم فرستاد كه بعضی از مورخین تعداد كشتگان او را هفتاد نفر بحساب آورده اند.

پس از آن بزمین افتاد حسین علیه السلام بر بالینش آمد در وقتی كه هنوز رمقی بر تن داشت، حضرت مشاهده كرد كه غلام نسبت به مولایش اظهار علاقه می كند، محبت غلام امام را گریان ساخت در كنارش نشست و صورت بر جبین غلام گذاشت، اسلم كه از این همه محبت مولایش به وجد آمده بود گویا روح تازه ای در بدنش دمید و فریاد زد: من مثلی و ابن رسول الله واضع خده علی خدی.

«كیست مثل من كه پسر پیغمبر صورت بر صورتم نهاده.» با گفتن این جمله از شوق، جان به جان آفرین تسلیم كرد. [1] .


[1] ابصار العين ص 53 - نفس المهموم ص 294 - بحار 30:45.